‘एक वृद्ध’

वर्षौ देखिको 

दस्तावेज पल्टाएर

एक वृद्ध 

आफ्नै करङको 
वलिष्ट पाताहरु पढिरहेछन् । 
र, बजिरहेछ नमिठो साईरन् । 

ईद, अमिन, मुसोलिनीको 
अलिकति ईतिहास चोरेर 
खै कस्तो संग्राहलाय बनाउन खोज्दै छन् उनी ? 
न्युटनको तराजुमा मनुष्यलाई जोखेर
खै कस्तो अवशेष खोज्दैछन उनी ? 

र आफ्नै छायाँको आकृतिले
निस्सासिएको अट्टहास आवाज 
निकालिरहेछ
चिहानको वदनमा । 

अपागं अक्सीजनको सेवनबाट
आफुलाई  
मञ्चमा सामुहिक 
मृत्युवरण गर्न हतार देखिएका उनी
आफुलाई पर......पर सम्म 
फिजाँईरहेछन् । 
र, देखिएका छन्
मसालको एउटा अशक्त योद्धा झै । 

आफु जस्तै वुढो बुट्यान सगँको
प्रसिद्ध प्रेमको विभत्स
हत्या गरेदेखि 
उनका नाकहरुले
काचो रगत  शिबाय 
अरु सुगन्धहरु लिएको छैन । 

र, वुढो बुट्यान सगँको
प्रसिद्ध प्रेमको विभत्स
हत्या गरेदेखि नै
हावाका झोकाहरु 
बहुलाएर
करङहरु सगँ ठोक्कीरहेका छन् । 

सायद, 
उनी देख्न चाहन्छन् –
आफ्नै शरीर जलाएको एउटा कैदी । 

सायद, उनी सुन्न चाहन्छन् –
पहाडमा ठोकिएका बाँसुरीका धुनहरु । 

र सायद, उनी पढ्न चाहन्छन् –
अक्षरहरुले विद्रोह गरेको अखबारहरु । 

 

दिलिप कुवँर
 रोल्पा